Należący do literatury popularnej romans istnieje od starożytnoÅ›ci po dziÅ› dzieÅ„, a chociaż jego struktura przybiera różne ksztaÅ‚ty, zasadnicze jej elementy (postać heroiny i jej partnera, topika przestrzeni i czasu miÅ‚oÅ›ci oraz schematy fabularne) pozostajÄ…  niemal niezmienne. PrezentujÄ…c te zjawiska zarówno w przebiegu historycznym, jak i wedÅ‚ug kategorii zwiÄ…zanych z ich budowÄ…, autorka Architektoniki literackiego romansu stara siÄ™ unikać jednoznacznych ocen deprecjonujÄ…cych adresowane przede wszystkim do kobiet pÅ‚ody popularnej literatury. Pozostawia wiÄ™c czytelnikowi książki ich ocenÄ™, dostarczajÄ…c mu do tego materiaÅ‚u w postaci licznie zgromadzonych cytatów z analizowanych powieÅ›ci oraz narzÄ™dzi teoretycznoliterackich.