bez nut zapada w biały papier  naprzeciw słońca i wód  odwieczne promienie  spadają też mieczami z chmur    śpiewaczki jedwabne jagnięce  i wy dziewice pożogi  przez wiersz przeświecają wasze ręce  księżycem złowrogim    zorza opada przez chmury  a semafor wybucha wzwyż  drzewa kwitną drzewa wichr łamie  konie fal szaleją u zgliszcz    chrapliwe pierwotne krzyki  trzaskają nad światełkiem muzyki  i wąwozami popłynęła szumu ulewa  te wiersze z mitycznego kraju  niechcące śpiewać    [...]