Esej o malarstwie Diderota jest jednym z najgłośniejszych tekstów o sztuce w pisarstwie francuskim. Był podsumowaniem kilkuletniego okresu życia Diderota, w dużej mierze poświęconego sztukom pięknym, poprzedzonego z kolei latami rozważań nad fizjologicznymi uwarunkowaniami odbioru i studiami nad psychologią twórczości. Bardzo szybko po ukazaniu się (1795) wszedł do międzynarodowego obiegu myśli o sztuce i już u progu romantyzmu należał do kanonu wypowiedzi o malarstwie. Esej stanowi wyjątkowe zjawisko w XVIII-wiecznym pisarstwie o sztuce, wyprzedzając wielkie realizacje eseistyki XIX wieku. Esej o malarstwie pojawił się w przełomowym momencie dziejów sztuki francuskiej. Apogeum popularności osiągnęli właśnie ulubieni malarze Diderota: Chardin, Jean-Baptiste Greuze i Claude-Joseph Vernet, a także najbardziej przezeń zwalczany artysta francuski, François Boucher. Sztuka rokokowa powoli dożywała swoich dni, pojawiały się już pierwsze zapowiedzi przemian w kierunku klasycyzmu, skłonność do dzieł bardziej surowych, antycznej prostoty i spokojnej wielkości. Coraz silniejszy dyktat rynku kolekcjonerskiego sprzyjał też przyspieszeniu rozkładu tradycyjnej hierarchii tematów i gatunków w sztukach przedstawiających, gorliwie zresztą podważanej przez Diderota, m.in. właśnie w Eseju. Specyfika postawy Diderota wynikała z faktu, że rozważania natury estetycznej, koncepcje fizycznych uwarunkowań tworzenia i odbioru sztuki pisarz łączył z osobistym doświadczeniem zdobywanym w pracowniach i na wystawach. Sprawy techniki malarskiej czy np. specyfiki percepcji rzeźb nie dawały się oddzielić od spekulacji teoretycznych. Oczytany w starożytnej literaturze odnoszącej się do sztuk oraz dziełach brytyjskich i francuskich estetyków i artystów, Diderot nie przestawał patrzeć. Znajdziemy więc w jego Eseju o malarstwie wiele passusów dowodzących zachwytu nad dziełem często nieznanym albo zniechęcenia wytworem pędzla uznanej sławy. W wielu wypowiedziach zawartych w Eseju o malarstwie Diderot jawi się jako znawca różnych tradycji pisarstwa o sztuce oraz tradycyjnych poglądów, ale także jako ich wyznawca. Niekiedy zajmuje stanowisko zdeklarowanego klasycysty, w sumie jednak można czytać Esej jako tekst pisany z pozycji juste milieu, w kilku tylko miejscach iskrzący na styku z konwencjami teorii sztuki. One of the most well-known texts written about art and also an exceptional phenomenon in 18th-century writing on art. Very soon after publication (1795) it was circulated internationally and by the beginning of Romanticism it had already become a classic of art commentary. It sums up a period of several years of Diderots life, in a large part devoted to the arts, preceded by years of deliberations on the physiological determinants of the reception of art and by studies on the psychology of creativity.

Osoby które kupowały "Esej o malarstwie", wybierały także:

• Åšwiat w skali mikro. Wszystko o modelarstwie 39,67 zÅ‚, (11,90 zÅ‚ -70%)
• Grajfka dla dzieci. Artystyczne zdobienie jaj 17,88 zÅ‚, (5,90 zÅ‚ -67%)
• Wyrób biżuterii. Patrz i ucz siÄ™ 59,00 zÅ‚, (29,50 zÅ‚ -50%)
• Rytm i technika gry na gitarze dla bystrzaków 34,00 zÅ‚, (18,70 zÅ‚ -45%)
• Åšwiat w skali mikro. Wszystko o modelarstwie 39,20 zÅ‚, (21,95 zÅ‚ -44%)

Spis treści