jesień uliczka za uliczką rzucona sierpem stromo  okuty słońca mosiądzem szedł tędy młody żołnierz  złocisty talerz fryzjera kłaniał się jemu domom  a ten sam wiatr oblizywał wisły masywne połcie    za domami podzwania tramwaj jak w bramę wchodzi w powietrze  żołnierz także się wdziera w powietrze młodo idąc  jesień biegnie na przełaj na bliskim jest kilometrze  kasztan przy rogatce już rdzawo policzki wydął    no więc będzie szaro jak film się poprzemyka  już wypukłe zdarzenia cwałują ławą dokąd  takiej geografii nie ma na życiu nie ma równika  jak pilotowi trzeba powierzyć się młodym krokom    [...]