Modlitwa estety W wielu rzeczach świat po prostu  Jest podobny do loterii:  Nie wybierasz swego wzrostu  Ani swojej peryferii.    Tak byś wolał, czy inaczej.  Chcesz być cienki, chcesz być gruby,  Rośniesz, jak ci traf przeznaczy  Prima vista, ot, bez próby.    Nim się dowiesz, co potrzeba  O proporcji i o formie,  Spadasz na świat prosto z nieba  W gotowiutkim uniformie.    Jakie system ten ma skutki,  Co wyrasta z tego dalej,  Powiedzmy to bez ogródki  Widać choćby po tej sali:    Jednemu policzysz kości,  Na drugiego znów tak padło,  Że aż kapie od tłustości,  Gdzie pomacać, samo sadło;    Jeden krzywą ma łopatkę.  Drugi, losów tajemnicą,  Tu i ówdzie wdał się w matkę  I chodzi z damską miednicą;    Ta gładziutka jest jak chłopak,  Druga znowu istna kukła,  Tamta wszystko ma na opak,  Tu jest wklęsła, tam wypukła —    Cały wyrób, bierz go czarci,  Ma fuszerki wszystkie cechy,  Widać — więcejśmy nie warci  Za paskudne nasze grzechy. [...]