narzeczona wszedł na fale łucznik jutrzni pięść wparł w głąb  ściekał długo złotą strugą migotał w łuskach  w ciemnym złocie liśćmi ociekł jak strugą dąb  w ciemnym świcie wichru wycie i pustka    a cóżeście to tak wodę zmącili  czemu kuźnia pod dębami nie dzwoni  noc zesuwa się niebieska jak kilim  w czarnym krzyku gniazd wronich    wychodziły białe chaty na ług  jeszcze stoi wielka rosa na ziołach  wyjdźże młoda przestąp próg  spojrzyj w ranek malowany  spojrzyj bystro dokoła   ukochany    nie wołaj    mam na oczach marę senną piękniejszą    a cóżeście to tak dymy rozwiedli  że w siności tej nie widać wsi całej  świtem rankiem słońce sunie spod jedlin  jak twarz moja zuchwałe    ustawiały się rzędem płoty  chochołami róż kołysał zły wiatr  wyjdźże młoda na jesienne zaloty  spojrzyj chłopak u ściany  czarnooki czeka swat   ukochany    me zaloty    sen tęskliwy mara której nie znasz    [...]