O Polsko moja! Tyś pierwsza światu... O Polsko moja! tyś pierwsza światu  Otwarła duchem tajemnic wrota,  Czeluść, co błyszczy święta i złota,  Królestwo potęg i majestatu.  [I w] tobie widać bijące serca,  Zjawisk ci widać otwarte łona,  A ty jak orzeł w duchy wpatrzona,  W stronę prawdziwą stworzeń kobierca,  Widzisz, jak silna dłoń robotnika  Napina postaw, wiąże tkaninę,  Złotą i srebrną nicią przemyka,  Wieki sprowadza w jedną godzinę. [...]