pontorson ósmą godzinę znaczy twardy zegara terkot  dzieci w sabotach śmieją się biegną do szkoły  odprowadza je sad brzoskwiniowy a pachnie cierpko  jest tu i ranek jasny jak lusterko  wesoły    to on siekierą z bursztynu podcina drzewa nocy  więc walą się ciemnymi koronami na zachód  w uliczce kościół ma srebrne oczy  domy na kolanach modlą się bez strachu    pole w ciepłych okrzykach  bo tam żółty łubin  swoim nocnym kolorem się upił  a jeszcze słońca połyka  ramieniem pijanym otacza  najmilszą zabawkę swą  miasteczko  płaskie jak taca  stare jak zgrzyt zegara  pontorson    pani stanisławie z gozdeckich horzycowej [...]