Smutek księżyca Czegoś leniwiej księżyc dziś wieczorem marzy;  Jak piękność, co w poduszek licznych tonąc puchy,  Nim zaśnie — pieści rączką, z zadumą na twarzy,  Pierś swą roztargnionymi, leciutkimi ruchy.    Na atłasowych grzbietach pięknej chmur lawiny,  On dziś — jak konający — w długich spazmach tonie,  Lub okiem ściga białych obłoczków seciny,  Które płyną jak kwiecie przez lazuru błonie. [...]

Ur. 9 kwietnia 1821 r. w Pary