Warszawianka 1831 Oto dziś dzień krwi i chwały,  Oby dniem wskrzeszenia był!  W gwiazdę Polski orzeł biały  Patrząc lot swój w niebo wzbił.  A nadzieją podniecany,  Woła do nas z górnych stron:  Powstań Polsko, skrusz kajdany,  Dziś twój tryumf albo zgon.     Hej, kto Polak na bagnety!    Żyj swobodo, Polsko żyj.    Takim hasłem cnej podniety,    Trąba nasza wrogom grzmij!    «Na koń! — woła Kozak mściwy —  Karać bunty polskich rot,  Bez Bałkanów są ich niwy,  Wszystko jeden zgniecie lot!»  Stój! Za Bałkan pierś ta stanie,  Car wasz marzy płonny łup,  Z wrogów naszych nie zostanie  Na tej ziemi, chyba trup.    Hej, kto Polak... itd.    Droga Polsko! dzieci twoje  Dziś szczęśliwych doszły chwil,  Od tych sławnych, gdy ich boje  Wieńczył Kremlin, Tybr i Nil  Lat dwadzieścia nasze męże  Los po obcych grodach siał  Dziś, o Matko, kto polęże  Na twym łonie będzie spał. [...]

Ur. 4 kwietnia 1793 w Hawrze Zm. 11 grudnia 1843 w Lyonie Najwa